طب سنتی

طب سنتی، سابقه بسیار طولانی دارد. طب سنتی، مجموعه دانش، مهارت ها و عملکردهای مبتنی بر نظریه ها، باورها و تجربیات بومی فرهنگ های مختلف است که در حفظ سلامت و پیشگیری، تشخیص، بهبود یا درمان بیماری های جسمی و روانی استفاده می شود.

کاربرد طب سنتی

برای قرن ها، طب سنتی و مکمل (T&CM) منبعی جدایی ناپذیر برای سلامت در خانواده ها و جوامع بوده است. طبق گزارش ها، طب سوزنی، رایج ترین راهکار در حدود 113 کشور است. بسیاری از کشورهای توسعه یافته نیز شروع به شناسایی و ادغام طب سنتی در سیستم های مراقبت های بهداشتی نوین خود کرده اند.

طبق داده‌های سال 2012، تقریباً نیمی از جمعیت بسیاری از کشورهای صنعتی اکنون به طور مرتب از نوعی T&CM استفاده می‌کنند.

چرا WHO روی طب سنتی کار می کند؟

برای قرن ها، دانش سنتی، بومی و اجدادی، منبعی جدایی ناپذیر برای سلامت در خانواده ها و جوامع بوده و همچنان بخش قابل توجهی از مراقبت های بهداشتی را در بسیاری از مناطق، تشکیل می دهد. صد و هفتاد کشور از 194 کشور عضو WHO در رابطه با استفاده از داروهای گیاهی، طب سوزنی، یوگا، درمان‌های بومی و سایر شکل‌ های داروهای سنتی، گزارش داده‌اند. بسیاری از کشورها، طب سنتی را به عنوان منبع ارزشمندی برای مراقبت های بهداشتی می شناسند و اقداماتی را برای ادغام شیوه ها، محصولات و پزشکان در سیستم های ملی خود، انجام داده اند.

امروزه، طب سنتی به یک پدیده جهانی تبدیل شده است و تقاضای آن در حال رشد است. برای میلیون‌ها نفر، به‌ ویژه کسانی که در مناطق دورافتاده و روستایی زندگی می‌کنند، همچنان اولین انتخاب برای سلامتی و تندرستی است و مراقبت‌ هایی را ارائه می‌دهد که از نظر فرهنگی قابل قبول، در دسترس و مقرون به صرفه است. WHO اذعان دارد که طب سنتی، مکمل و جایگزین، فواید بسیاری دارد.

ادغام T&CM با سیستم سلامت ملی و روند کلی مراقبت های بهداشتی باید به طور مناسب، موثر و ایمن بر اساس آخرین شواهد علمی انجام شود. WHO به کشورهایی که مایل به پذیرش شیوه های طب سنتی هستند، کمک می کند تا این کار را به شیوه ای مبتنی بر علم انجام دهند تا از آسیب به بیمار جلوگیری کنند و مراقبت های بهداشتی ایمن، مؤثر و با کیفیت را تضمین کنند.

آیا طب سنتی بی خطر است؟

اولین اصل در پزشکی، عدم آسیب رساندن است و ایمنی همیشه یک اصل اساسی در ارائه هر گونه درمان و روش های مراقبت بهداشتی است. WHO به طور مداوم از ادغام شیوه ها و محصولات طب سنتی در سیستم های بهداشت ملی حمایت می کند که استانداردهای کیفیت، ایمنی و اثربخشی را برآورده می کنند.

داروهای گیاهی و درمان هایی مانند طب سوزنی و هومیوپاتی به طور گسترده در سیستم های طب سنتی استفاده می شود. اکثر آنها به راحتی در دسترس هستند و استفاده از آنها آسان است. از آنجا که بسیاری از آنها طبیعی هستند، نسبت به مواد دارویی، ایمن و سالم تر به نظر می رسند. با این حال، بر خلاف باور عمومی، محصولات طب سنتی همیشه بی خطر نیستند و می توانند عواقب منفی برای سلامتی داشته باشند. به ویژه هنگامی که در ترکیب با سایر داروها یا زمانی که در دوزهای بالا مصرف شوند.

کاربران باید از مزایا و خواص واقعی روش های سنتی درمان و خطرات بالقوه آنها بهتر مطلع شوند و به اطلاعاتی که قابل اعتماد، واضح و به راحتی در دسترس است، دسترسی داشته باشند. استفاده نادرست، مصرف کنندگان را در معرض خطر عوارض جانبی بالقوه جدی در نتیجه آلرژی ها، تداخلات دارویی، آلودگی محصولات با آفت کش ها، فلزات سنگین و سایر مواد، یا آسیب وارده توسط پزشکان بی تجربه یا با آموزش ضعیف، قرار می دهد.

Improper use puts consumers at risk for potentially serious side effects as a result of allergies, drug interactions, contamination of the products with pesticides, heavy metals and other substances, or trauma inflicted by inexperienced or poorly trained practitioners.

هر محصول یا درمان T&CM باید از پروتکل دقیق، پیروی کند و برای کیفیت، کارایی و ایمنی بیمار، تحت تست ها و آزمایشات بالینی قرار بگیرد.

با داروهای نشات گرفته از مواد سنتی، راهکارهای عملیاتی زیادی می‌توانیم انجام دهیم تا قدرت، اثربخشی و ایمنی درمان را در آزمایش ها به خوبی بررسی کنیم.

تکنیک‌های دارویی مدرن، مانند غربالگری هوش مصنوعی، همچنین می‌توانند از درمان‌های سنتی با پتانسیل مناسب، اما مشکلات پایداری و ثبات، به داروهای مدرن با کنترل خوب کمک کنند.

چالش مداخلات سنتی غیر دارویی نیاز به تفکر جدیدی در مورد روش‌شناسی کارآزمایی‌های قطعی دارد، تا شواهدی ارائه شود که به اندازه کافی قطعی و قوی باشد تا به توصیه‌های سیاستی منجر شود. ما باید آماده پذیرش این باشیم که مزایای ظاهری برخی از مداخلات ممکن است اثر دارونما باشد، در حالی که برخی دیگر نمونه های تجربی از اصول علمی مدرن هستند. فقط تحقیقات علمی دقیق به این سوالات پاسخ می دهد.

Modern pharmacological techniques, such as AI screening, can also help springboard from traditional treatments with good potential but stability and consistency problems, to modern well-controlled medicines.

The challenge of non-medicinal traditional interventions will require new thinking on the methodologies of definitive trials, to provide evidence that is sufficiently conclusive and robust to lead to policy recommendations.

We must be prepared to accept that the apparent benefits of some interventions may be a placebo effect, while others are empirical examples of modern scientific principles. Only rigorous scientific investigation will answer these questions.